❤عشــــــــــق دات کــــــــــــــــــام❤❤

گله می‌كرد ز مجنون لیلی - كه شده رابطه‌مان ایمیلی
حیف از آن رابطه‌ی انسانی - كه چنین شد كه خودت می‌دانی

عشق وقتی بشود دات‌كامی - حاصلش نیست به جز ناكامی
نازنین خورده مگر گرگ تو را - برده یا دات‌نت و دات‌ارگ تو را

بهرت ای ‌میل زدم پیشترك - جای سابجكت نوشتم : به درك
به درك گر دل من غمگین است - به درك گر غم سنگین است

به درك رابطه گر خورده ترك - قطع آن هم به جهنم به درك
آنقدر دلخورم از این ایمیلم - كه به این رابطه هم بی ‌میلم

مرگ لیلی نت و مت را ول كن - همه را جای OK
كنسل كن
OFF
كن كامپیوتر را جانم - یار من باشد و ببین منON
ام

اگرت حرفی و پیغامی هست - روی كاغذ بنویس با دست
نامه یك حالت دیگر دارد - خط تو لطف مكرر دارد

خسته از Font
و زFormat
شده‌ام - دلخور از گردالی @ (ات) شده‌ام

كرد ریپلای به لیلی مجنون - كه دلم هست از این سابجكت خون
باشه فردا تلفن خواهم كرد - هر چه گفتی كه بكن خواهم كرد

زودتر پیش تو خواهم آمد - هی مرتب به تو سر خواهم زد
راست گفتی تو عزیزم لیلی - دیگر از من نرسد ایمیلی

نامه‌ای پست نمودم بهرت - به امیدی كه سرآید قهرت...
اینم از نامه لیلی به مجنون

آراسته نگردد
اگر عشق در دل دریای تو ناری نگردد
عروس آراسته اما مویِ وی ماری نگردد
نکوکردن زپُرکردن بود درمجلس مردان میدان
بدان هرگز که یک روزه خروس لاری نگردد
ازازل تا به ابد بافته شده شعر وشعور
عقل و اندیشه در آدم خود بخود جاری نگردد
گرچه تور زندگی را ظلم ظالم پاره کرده
آنکه بارش خام گره زد بار وی باری نگردد
تا دل دلپاره تو در سَمایی آتشین است
گرنسوزدعارفانه غار وی غاری نگردد
تا برای لیلی اش دیوانه مجنونی نیابی
انتقام اش گر نگیری غمزه غمخواری نگردد
هم نشین مجلس راز محرم اسرار شود
رهگذر یابد دمی دل اما دلداری نگردد
لعل لب های لطیف و صورت سرصاف وصیقل
بی نصیب از بوسه گردد گر تو را کاری نگردد
آتش آن آرزوها خاک و خاکستر شده
گرچه سیدمُرده مرگش چهل وچهاری هم نگردد
شی مرید شیدای هانی گر نیابی هانُل اش را
عاقبت عبدالسلام هم صاحب یاری نگردد

چا شرابا که حیات جاودانی إنت به وَر

بُن مال لذت جوانی إنت به وَر

سوچیت غمءَ چو آسءَ لیکن

ساچوک چو آپ زندگانی إنت به وَر

یعنی:

زان می که حیات جاودانی است بخور

سرمایه لذت جوانی است بخور

سوزنده چو آتش است لیکن غم را

سازنده چو آب زندگانی است بخور

او منی گوھـــــــــار، او منی گوھـــــــــــار

چمّـــــــــان وتی پچ کن بچــــــــــــــــــــــار

بشکن وتــــــــی براتــــۓ تــــــــــــــــــوار

نیست انت منــــــا بازیـــــــں قــــــــــــــرار

او منی گوھـــــــــار، او منی گوھـــــــــــار

پــــــر چا تو ھستۓ بـــــے تــــــــــــــــوار

بیا منی گوھـــــــار، بؤشت مــئ کنــــــــار

جــــــاہ تئی نہ انت بس مــــــــــــــاں دوار

او منی گوھـــــــــار، او منی گوھـــــــــــار

در بـــــــؤ چہ اے لونجیـــــں تھـــــــــــــار

دیـــــما وتی دستـــــــــان شھــــــــــــــــــار

حقـــــــــــان وتی پجّــــــــاہ بیـــــــــــــــــار

او منی گوھـــــــــار، او منی گوھـــــــــــار

پــــــــــر چا گریـــــــــــــــــــوۓ زار و زار

تــــــــئ دل، من زانان نیست تـــــــــــــلار

بلۓ اے بوت نہ کنت انت تـــئ ســــــــزار*

من الــّماں او منـــــی گوھــــــــــــــــــــــار

دگنیــــــــــا نہ بیت انت یک قــــــــــــــــرار

بلّ بازیــــــــن وتی لـــج و میــــــــــــــــــار

بیـــــــا بؤشت گؤں مــــــردان یک کتـــــار

او منی گوھـــــــــار، او منی گوھــــــــــــار

بیــــــــــا کہ کنیــــــن گوں ھـــــم قـــــــرار

پــاد آ ! کنیـــــن سلّ رسمـــے گـــــــــــــار

پــچ کنیـــــن راھے پہ آ نوکیــــــں دیــــــار

او وارک * منـــــی، او منی گوھـــــــــــــار

شستـــــــــــون ۓ تــواراں گـــوش بــــــدار

استــــــــون جنت انت یک قــــــــــــــــــــرار

تــــــــاں کـــــــــد بنندیــــــن انتظـــــــــــــار؟

به عشق تو می نویسم تا بخوانی و این قلب عاشق مرا باور کنی
گرچه می سوزم از این آتش به جان
خدایا کفر نمی گویم ، پریشانم ، چه می خواهی تو از جانم مرا بی آنکه خود خواهم ، اسیر
آتش عشق چه گرمایی دارد این آتش عشق تو ، قلب مرا می سوزاند
چه لذتی دارد سوختن در آتش عشق تو ، مرا عاشقتر می کند
چه زیباست خاکستر شدن از گرمای عشق تو و چه نورانی است شعله های آتش این قلب سرخ تو
بسوزان مرا ، آنقدر با شعله هایت مرا بسوزان تا خاکستر شوم هر ذره از شعله های آتش عشقت برایم شیرین است ، زیرا از ذره ذره آن محبت و عشق می بارد
می سوزم در این آتش عشقت ، می سازم با این لحظه ها و می نازم به این پاکی و صداقتت
افتخار میکنم به تو ، به این قلب آتشین تو و به این رنگ زیبای شعله های سوزناک و پر از مهرت
به شمع خاموش دلم گرمای عشق دادی تا روشن شود و صحنه دلم را نورانی کند
فصل سرد احساسم را با گرمای عشقت تبدیل به مرداد داغ عاشقی کردی
چه آتش فروزانی دارد این عشق تو ، و چه گرمایی دارد این احساس پر از مهر تو
بسوزان مرا ، بسوزان تا مثل شمع آب شوم ، مثل پروانه بسوزم و مثل یک عاشق دلسوخته مجنون شوم
می سوزم در عشقت و عاشقتر میشوم ای یار من

بسوزد خانه ی لیلی و مجنون که رسم عاشقی در عالم انداخت
اگر لیلی به مجنون داده میشد دل هیچ عاشقی رسوا نمی شد

گفتم : تو ش‍‍‍‍ـیرین منی. گفتی : تو فرهـادی مگر؟
گفتم : خرابت می شـوم. گفتی : تو آبـادی مگـر؟
گفتم : ندادی دل به من. گفتی : تو جان دادی مگر؟
گفتم : ز کـویت مـی روم. گفتی :تو آزادی مگـر؟
گفتم : فراموشم مکن. گفتی : تو در یادی مگر؟
به کوه گفتم عشق چیست؟ لرزید.
به ابر گفتم عشق چیست؟ بارید.
به باد گفتم عشق چیست؟ وزید.
به پروانه گفتم عشق چیست؟ نالید.
به گل گفتم عشق چیست؟ پرپر شد.
و به انسان گفتم عشق چیست؟
اشک از دیدگانش جاری شد و گفت؟ دیوانگیست!!

الان کنان بار غمانا که برت ای غمان شمن امانا
منا حسرت بسی دوستان دلا انت که دنیا پرچیا چو بی وفا انت
ترجمه :

امشب غمهای خود را از دل بیرون می کنم - که این غمها صبر و ارامش مرا از من گرفته
ای دوستان!من در دل حسرتهای زیادی دارم - که چرا دنیا اینگونه بی وفاست؟!
******

کجا انت همدلیء هم زبانی شه مردیء به بیتی یک نشانی

عجب رسم بدی کپت به میانا مروت همسفر بوگون زمانا
ترجمه :
همدل و هم زبان من کجاست - که از مردانگی یک نشان داشته باشد
روزگار عجب رسم بدی دارد! - جوانمردی با زمانه همسفر شده است

انسانﮯ ما پُسّـگین / / ما فرزند انسان هستیم
اندیش ﮯ کُوشءَ رُستگین // در دامن اندیشه رشد کرده ایم
آجویی عهدان بَستگین // با عدالت و آزادی پیمان بسته ایم
زلمانی سات ءَ سِستگین // ریسمان ظلم را پاره کرده ایم
دیرءَ نه بیت تَربیت تلار // بزودی تلار(زمین سفت و سخت)را آبیاری و میکاریم
دپ پچ بِکنت پَلّین پلار // حصارهای زمینهای لم یزرع باز می شوند
آسربه بیت وهدین ودار // آرزوهای دیرین به پایان می رسد
سربیت جهانا مئی سُوار// پیک سوار صلح ما به سراسر جهان می رسد
بیرانی بوپان شُشتگین // از انتقام دست شسته و رها کردیم
بندانی لوپان پروشتگین// حلقه هاو زنجیر زندان را شکسته ایم
جنگانی چُوپان هِشتگین // جنگ و خشونت را رها کرده
بانداتی سُوبان نِشتگین // در آرزوی موفقیتهای فردا نشسته ایم
چالاک بلوچانی لوار // ای لوار(بادموسمی بلوچستان )پیغام صلح و دوستی قوم بلوچ را سریع برسان
سرکن جهانا مئی توار // و صدای صلح ،عدالت و دوستی ما را به جهانیان برسان
سُهل ءُ صلاح مئی کِردوکار // صلح و دوستی کردار ما
دنیا دراهین مئی دوار // سراسر دنیا سرای ما